Recensie: Life, Animated

De documentaire Life, Animated gaat over Owen Suskind, een jong volwassene met de diagnose Autisme, en hoe Disney hem en zijn familie geholpen heeft om verder te komen in het leven dan specialisten ooit hadden verwacht. Deze documentaire draait van donderdag 23 maart in de Nederlandse bioscopen, maar is al eerder vertoond op het Sundance Film Festival.


Plot

Op driejarige leeftijd stopt de energieke babbelaar Owen plots met praten. Autisme doet hem wegglijden in een donkere, afgesloten wereld. Er lijkt geen weg terug te zijn. De volgende vier jaar reageert Owen maar op één ding: Disney-films. Wanneer zijn vader op een dag de pop van Iago, de papegaai uit Aladdin pakt en in die rol tegen Owen begint te praten, antwoordt Owen hem plots met een zinnetje uit de film. Een keerpunt voor Owen en zijn familie. Owen leert zich uit de drukken aan de hand van dialogen uit de tientallen Disney-films die hij uit het hoofd kent, de rest van de familie neemt op hun beurt de rollen over van Disney-figuurtjes. De tekenfilms maken een weg vrij die lang als voorgoed gesloten werd beschouwd. Owen en de wereld rondom hem leren elkaar begrijpen. Met zijn uitgebreid arsenaal aan verhalen en dialogen maakt Owen zich klaar om het hoofd te bieden aan de uitdagingen die het leven voor hem in petto heeft. Dit coming-of-age verhaal wordt prachtig vormgegeven door de mix van scènes uit Disneyfilms en nagetekende gebeurtenissen uit het leven van Owen. De film stelt vragen over het ‘hoe’ en ‘waarom’ van Owen’s identificatie met tekenfilmfiguren, maar is bovenal een pleidooi voor liefde en begrip vanuit de omgeving. Een hartverwarmende verhaal en een terechte winnaar van Sundance.

Life, Animated

Allereerst wil ik zeggen dat ik Life, Animated een erg mooi en ontroerend verhaal vind. Het is een lastig onderwerp en ik denk dat veel mensen een mening zullen hebben over deze documentaire. Ik realiseer me absoluut dat het verhaal van Owen helemaal op zichzelf staat en dat iedereen met een diagnose ASS anders is. In zijn geval begon het best wel heftig en je ziet hoe hij dicht klapt en zichzelf helemaal afzondert van de wereld. Je ziet ook hoe hard de ouders en broer van Owen hun best doen om hem zo goed mogelijk te helpen. Natuurlijk is dat iets wat iedere ouder doet, maar Owen heeft de hulp harder nodig en het is heel mooi om te zien hoe dat binnen dit gezin gebeurt.

Zodra zij door hebben dat de films van Disney hun zoon helpen, zetten ze dit middel in om met hem in contact te komen. Ze hadden dat niet hoeven doen, maar als het werkt, is dat natuurlijk prachtig. In zekere zin hebben kinderfilms waarschijnlijk dezelfde invloed op alle kinderen. Ze genieten er niet alleen van, maar ze kunnen er ook van leren. Hier staan we als volwassenen niet altijd bij stil, omdat de ontwikkeling van de meeste kinderen zo vreselijk snel gaat. Owen haalt een heleboel levenslessen uit deze films die hij toe kan passen in zijn eigen leven, maar je ziet hem ook echt genieten van de films.

Bepaalde scènes vond ik zo ontroerend, omdat je echt kunt zien hoe het harde werken van Owen zijn vruchten afgeworpen heeft. Van een diagnose waarbij het leek alsof hij nooit zelfstandig zou kunnen worden naar zijn eigen appartement. Hoe Owen en zijn vriendinnetje elkaar cadeautjes geven en hoe ze elkaar steunen. Het feit dat hij zover gekomen is dat het hem lukt om verliefd te worden en hier aan toe te geven. Dat vond ik prachtig. Dat hij vervolgens zo blij is als een kind als hij de stem-acteurs ontmoet van zijn favoriete Disney karakters. Ik had echt de tranen in mijn ogen staan.

Ook was ik trots op Owen, omdat hij in een vreemd land voor een grote groep mensen durfde te gaan staan om zijn verhaal te doen. Ik weet hoeveel mensen hier moeite mee hebben. Sterker nog, ik weet niet eens of ik het zelf zou durven. Hij deed het. Hij probeerde zelfs een paar zinnen in het Frans te spreken. Daar kan ik echt alleen maar respect voor hebben. Natuurlijk verzint hij niet zelf dat hij graag naar Frankrijk wil om te spreken, maar willen mensen hem graag zien omdat zijn verhaal bijzonder is. Dat neemt niet weg dat hij er ook voor had kunnen kiezen om in de veiligheid van zijn eigen omgeving te blijven. Hij is dus wel degelijk ver gekomen.

Conclusie

Owen Suskind heeft een vrij heftige vorm van autisme, maar weet desondanks, met de hulp en steun van zijn familie, verder te komen in zijn leven dan iedereen had verwacht. Het is ontroerend om te zien hoe zijn passie voor Disney hem kan helpen het leven te begrijpen. De documentaire laat zien dat iemand met autisme graag wil wat alle andere mensen willen. Een gewoon leven, met een leuke baan, vrienden, familie en zelfs liefde. En dat het door heel hard werken en de juiste hulp mogelijk is om verder te komen in het leven. De ontwikkeling die Owen doormaakt is prachtig om te zien.

Film informatie

Titel: Life, Animated
Regie: Roger Ross Williams
Cast: Jonathan Freeman, Gilbert Gottfried, Alan Rosenblatt, Owen Suskind
Speelduur
: 89 minuten
Releasejaar
: 2016
Oordeel: ★★★★

The following two tabs change content below.

Roxanne

Redacteur at Filmgeek
Roxanne gaat door het leven als mama, blogger en freelance tekstschrijfster. Ze heeft communicatiemanagement gestudeerd op de Hogeschool Utrecht en studeerde af in 2013. Ze houdt onder andere van lezen, schrijven, muziek en katten. Haar favoriete film genres zijn drama, romantiek en comedy.

Latest posts by Roxanne (see all)

Leave a Reply