The Lady in the Van. Het plot, de titel en het genre zorgden ervoor dat ik deze film graag wilde zien. Wat zorgt ervoor dat een vrouw zo lang in haar busje blijft wonen en waarom heeft ze nergens anders om heen te gaan. Daar moet haast wel een intrigerend verhaal achter zitten. Of toch niet?
Plot
The Lady in the Van
Mijn eerste indruk van Miss Shepherd was dat ik haar een ondankbaar en onaardig persoon vond, wat een mopperkont was die vrouw. Ik was benieuwd of ze nog verder los zou komen, maar dat leek eigenlijk niet te gebeuren. Hoe langer de film duurde, hoe meer ik me af vroeg hoe het zo ver heeft kunnen komen dat zo’n vrouw weinig contact heeft met haar familie en dat ze slechts een busje (en een hoop zooi) bezit. Daar moet een verhaal achter zitten. Ze laat echter niets los aan de mensen waar ze me spreekt. Het enige wat je in eerste instantie over haar te weten komt is dat ze stinkt (omdat er nu eenmaal geen douche in dat busje zit) en dat ze koppig en bot is tegen anderen.
Haar enige ‘vriend’ in dit verhaal is de schrijver Alan Bennett. Hij heeft duidelijk met haar te doen en laat uiteindelijk toe dat ze haar bus tijdelijk op zijn oprit neer zet. Op deze manier heeft ze geen last meer van de mensen die haar weg willen slepen en dan kan ze rustig blijven wonen in deze straat. Hij durft eigenlijk niet veel aan haar te vragen over haar verleden. Hoewel hij niet voor haar wil zorgen en dit ook aan de maatschappelijk werkers laat weten, blijft ze toch gewoon op zijn oprit wonen. Heeft hij dan niet het lef haar weg te sturen? Of heeft hij stiekem toch met haar te doen? Ook hier lijkt meer achter te zitten dan je op het eerste oog ziet. De moeder van Alan Bennett heeft hulp nodig en moet uiteindelijk verhuizen naar een verzorgingshuis. Dit zit hem dwars, maar ook voor haar wil hij niet zorgen. Hij is tenslotte druk met schrijven. Voelt hij zich dan schuldig over zijn moeder en is dat de reden dat hij Miss Shepherd in zijn voortuin laat wonen?
De relatie tussen beide personages is heel apart. Ook de rest van de straat bemoeit zich graag met beide.
Conclusie
The lady in the van is het soort film waar je zin in moet hebben. Het is een hele aparte film, met nog gekkere personages.
In het begin van de film zegt Alan Bennett dat een schrijver eigenlijk twee personages heeft. Hij is zowel de schrijver als degene die een leven leeft, waar de schrijver over kan schrijven. Hoewel ik het hier mee eens ben, is dit in de rest van de film nogal irritant. Wanneer hij alleen thuis is, zie je standaard twee keer dezelfde man. Een van hen zit achter zijn bureau te schrijven terwijl hij gesprekken voert met de ander. Wanneer er bezoek is, lijkt Alan in gesprek te zijn met zichzelf. Ik had hier na een tijdje wel genoeg van en ik vond het ook niet nodig om het op deze manier neer te zetten. Anderzijds praat Alan weinig met de andere personages en Miss Shepherd praat niet tegen hem, dus zonder deze twee Alan’s zou er heel weinig gesproken worden in de film.
Dit is zeker niet de beste film die ik dit jaar gezien heb, maar op zijn eigen manier heeft het ook wel iets. Ik vind het daarom geen onvoldoende waard, maar geef hem toch drie sterren.
Film informatie
Titel: The Lady in the Van
Regie: Nicholas Hytner
Cast: Maggie Smith, Dominic Cooper, Jim Broadbent, Frances de la Tour
Speelduur: 104 minuten
Releasejaar: 2016
Oordeel: ★★✫✫✫
Latest posts by Roxanne (see all)
- Recensie: Cry Wolf - October 12, 2021
- We are who we are - May 20, 2021
- Recensie: The Investigation - April 13, 2021