Atypical is een nieuwe Netflix Original serie die deze maand online is gekomen. De serie werd me aangeraden en ik zette hem meteen op mijn lijst. Deze week had ik tijd om te kijken en ik vloog er echt doorheen. Om dus maar met de deur in huis te vallen: Atypical is een leuke serie.
Plot
De 18-jarige Sam heeft een autisme spectrum stoornis, maar probeert zich voor te bereiden op zijn onafhankelijkheid. Een van zijn doelen is het zoeken van een vriendin. Terwijl hij op zoek gaat naar informatie over meisjes en daten, raakt de rest van het gezin langzaam maar zeker meer uit balans.
Atypical
Sam is een 18-jarige jongen met een autisme spectrum stoornis. Hij gaat naar school, bezoekt zijn therapeut regelmatig, is helemaal gek van Antarctica. Zijn enige goede vriend, Zahid, is ook zijn collega in de elektronica winkel waar Sam een bijbaan heeft. In de eerste aflevering vertelt Sam aan Julia, zijn therapeut, dat er dingen zijn in het leven die hem nooit zullen lukken. Een van die dingen is het vinden van een vriendin en het hebben van een relatie. Julia is het daar niet mee eens. Ze zegt dat ook hij iemand kan vinden die bij hem past. Daarmee verandert ze in één klap Sam’s beeld van de wereld. Kan hij echt iemand vinden? En hoe moet dat? Hij vraagt advies aan Zahid en zijn vader en gaat op het internet op zoek naar informatie over het versieren van vrouwen. Hij schrijft alles op in zijn schrift wat hij elke dag bij zich heeft in de hoop dat het hem zal helpen.
De veranderingen blijven niet onopgemerkt, want Sam vertelt tijdens het eten aan zijn familie dat hij van plan is om te gaan daten. Zijn moeder schrikt ervan. Zij heeft hem zijn hele leven beschermt en je ziet duidelijk dat ze moeite heeft hem los te laten. Zijn zus moet lachen. Zijn vader ziet eigenlijk een ingang om contact te krijgen met zijn zoon. Zo veranderen de verhoudingen binnen het gezin. Dat is ook logisch. Het leven draaide om de zorg voor Sam en nu hij erop staat dat hij stappen mag zetten richting een volwassen leven. Dit geeft de andere gezinsleden de tijd en ruimte om na te denken over wat zij nu eigenlijk zelf zouden willen doen.
Tot nu toe klinkt het allemaal best een beetje dramatisch en serieus, en dat is het deels ook, maar er zit ook erg veel humor in de serie. Sam’s onwetendheid is af en toe best wel grappig, maar ik moest het hardst lachen om de vreemde streken van zijn moeder. Die heeft zichzelf zo opgeofferd dat ze helemaal doorslaat naar de andere kant. Dit probeert ze uiteraard angstvallig verborgen te houden voor het thuisfront. Ze verzint allerlei smoezen en houdt er geen rekening mee dat de waarheid ooit wel boven tafel zal komen.
Met Sam zet de serie wel een bepaald stereotype neer als het gaat om autisme. Ze hebben het in de serie wel over hoog functionerend, maar tegelijkertijd zijn er nog veel dingen waar hij niet tegen kan of niet mee om kan gaan. Dit weet hij wel van zichzelf, maar het voorkomt niet dat hij af en toe flinke ‘aanvallen’ krijgt waarbij hij echt zijn moeder nodig heeft. Wanneer je bekend bent met ASS zitten er ongetwijfeld herkenbare situaties in, maar bepaalde eigenschappen zijn ook behoorlijk uitvergroot. Kun je daarmee omgaan en kun je dit relativeren, dan is dit een heerlijke serie om te kijken. Ik kan me echter ook het tegenovergestelde voorstellen…
Serie informatie
Titel: Atypical
Cast: Keir Gilchrist, Jennifer Jason Leigh, Brigette Lundy-Paine, Amy Okuda
Speelduur: 8 x 30 minuten
Releasejaar: 2017
Oordeel: ★★★★✫
Latest posts by Roxanne (see all)
- Recensie: Cry Wolf - October 12, 2021
- We are who we are - May 20, 2021
- Recensie: The Investigation - April 13, 2021
Dat verwoordt exact hoe ik de serie heb bekeken. Vond het ook jammer dat ass niet zo subtiel werd verweven. Had ik intrigerender gevonden. Het onzichtbare, of gespeeld door een meisje…
Ja klopt, dat geeft mij dan het gevoel dat gekozen wordt voor een bepaalde entertainment waarde en daarmee doe je andere mensen met ASS tekort. Mensen die er in het dagelijks leven mee te maken hebben, kijken daar wel doorheen, maar bij leken schep je toch weer een stereotype beeld. Desondanks vond ik het een mooie serie en ik heb gekeken met een lach en een traan.
Zij heeft hem zijn hele leven beschermt=> beschermd moet met een d 😀