Doorkijken of stoppen: Snowpiercer

Ik vond het weer eens tijd om aan een nieuwe serie te beginnen. Netflix raadde Snowpiercer aan dus ik besloot eens te kijken of dit wat is. Post-apocalyptische verhalen spreken mij meestal aan, dus ik was zeker benieuwd naar deze serie. Snowpiercer is gebaseerd op de gelijknamige Zuid-Koreaanse science-fiction film uit 2013. Deze film was op zijn beurt weer gebaseerd op de de Franse striproman De ijstrein (Le Transperceneige) van Jacques Lob. In dit artikel vertel ik jullie wat ik van Snowpiercer vind. Mijn mening is slechts gebaseerd op de eerste afleveringen.

Plot

Eerst veranderde het weer. De wereld veranderde in een onbewoonbare ijsvlakte. De enige overlevenden zitten al zeven jaar in de ‘Snowpiercer’, een lange trein die continu rond de planeet reist. In de trein bestaat een klassensysteem, waarbij de elite vooraan woont en de armen achteraan. Door de slechte levensomstandigheden ontstaat er achteraan een revolutie, waarbij een groep probeert wagon voor wagon het voorste deel van de trein te veroveren.

Snowpiercer

Het plot riep veel vragen bij mij op. Hoe kun je zeven jaar leven in een trein? Waar haal je dan eten vandaan en andere producten die je nodig hebt? Hebben ze zoveel meegenomen, verbouwen ze het zelf of speelt het zo ver in de toekomst af dat ze dingen kunnen produceren zonder natuurlijke producten? Deze vragen werden deels beantwoord in de eerste twee afleveringen. Dat vond ik fijn, want ik houd ervan als de details ook op orde zijn. Dat draagt wel bij aan de geloofwaardigheid van het plot.

Het contrast tussen de verschillende klassen aan boord van de Snowpiercer is groot. Voor in de trein leven de elite, gezinnen die veel geld hebben betaald voor een treinkaartje en die nog altijd in luxe leven. Ze lopen in mooie kleding, dineren in het restaurant en mopperen op de arme mensen uit de achterste wagon, ook wel “The Tail” genoemd. Daar leven de mensen die zonder kaartje toch aan boord zijn geklommen. Zij mogen hun wagon niet uit, worden bewaakt en leven in een smerige bende. Ook krijgen ze nauwelijks iets te eten. In die zin is het dus begrijpelijk dat ze ontevreden zijn en dat ze zich een weg naar voren willen banen om de voorste wagons over te nemen. De elite is van mening dat zij onterecht meereizen en zij willen hun (voedings)middelen niet delen.

In aflevering één maak je onder andere kennis met Melanie Cavill. Zij heeft de leiding over de Snowpiercer en heeft veel op haard bord liggen. Het leven is in de trein eigenlijk gewoon door gegaan. Dit betekent dat er ook sprake is van politiek, criminaliteit en conflicten. Zij moet beslissingen nemen die gevolgen kunnen hebben voor alle bewoners van de trein. Dit is geen gemakkelijke klus. Wanneer er een brute moord gepleegd wordt, wordt André Layton uit The Tail opgeroepen om een moordzaak op te lossen. Hij is de enige rechercheur aan boord van de Snowpiercer. Uiteraard proberen ze hem te lokken met een douche, schone kleren en lekkernijen. Layton wil het liefst terug naar zijn eigen vrienden, maar ziet ook de voordelen in van een ‘spion’ voor in de trein. Hij neemt de klus dus aan, maar heeft duidelijk een dubbele agenda. Op dit moment lijken Melanie en Layton de belangrijkste personages te zijn in de serie, maar ik ben benieuwd hoe dit zich verder gaat ontwikkelen.

Doorkijken of stoppen

Ik ga zeker doorkijken. Het wordt geen bingewatchen, want op dit moment wordt er één aflevering per week toegevoegd aan Netflix en er staan er pas drie op. Ik vond het tot nu toe erg spannend en ik ben benieuwd of ze de moordzaak op weten te lossen en of er daadwerkelijk een revolutie uit zal breken op de Snowpiercer. Je moet wel een sterke maag hebben. In sommige actie scènes gaat het er redelijk heftig aan toe en de handhavers aan boord zijn er ook niet vies van om een voorbeeld te stellen voor de rest van de mensen, wat onder andere inhoudt dat er zo af en toe ledematen geamputeerd worden.

Welke series kijk jij momenteel? 

The following two tabs change content below.

Roxanne

Redacteur at Filmgeek
Roxanne gaat door het leven als mama, blogger en freelance tekstschrijfster. Ze heeft communicatiemanagement gestudeerd op de Hogeschool Utrecht en studeerde af in 2013. Ze houdt onder andere van lezen, schrijven, muziek en katten. Haar favoriete film genres zijn drama, romantiek en comedy.

Latest posts by Roxanne (see all)

Leave a Reply